Vers fruit

Enkele dagen voor de interclub in Tessenderlo trok ik mijn stoute schoenen aan (merk Ambiorix, maat 44) en stapte naar de grootste fruitboer van de streek. Ik was van plan om hem met zinnige argumenten te overtuigen van het nut om mij gratis 120 kilo peren te schenken. Littera zou dan elke deelnemer een kilo fruit kunnen overhandigen, zodat niemand met lege handen naar huis moest. Gelukkig was Hendrik thuis. Ik sprak hem aan met de woorden: "Hendrik, ik wil 120 kilo peren van u, anders kom ik samen met enkele vrienden op een nacht uw boomgaard van 45 hectaren met straf vergif kapot spuiten". Hij slikte even en antwoordde dat hij geen goede peren had, maar dat hij mij wel 70 kilo lekkere Egyptische appelsienen kon meegeven. "Beloof me wel", zo vervolledigde hij, "dat je in volle zaal reclame maakt voor fruit. Mensen moeten meer de tijd nemen om bij het eten van fruit, de smaak ervan tot zich te laten komen. Vind je het niet geweldig dat elke fruitsoort een eigen typische smaak heeft? Ananas, appel, aardbei, kiwi, banaan, citroen,... Goddelijk gewoon! De mensen bijten en slikken, ze vergeten vaak te proeven. De smaakpapillen zitten in je mondholte, daar moet je het fruit zo lang mogelijk houden. Pas als de smaken geabsorbeerd zijn, moet je doorslikken. De overblijvende moes heeft immers een heilzame werking in de maag en de darmen. Mensen moeten durven zeggen tegen anderen wat ze ervaren tijdens het eten van fruit, want dat zet anderen aan om dat ook te doen....". Zijn monoloog duurde net geen 60 minuten. Ik beloofde dat ik "Fruit" onder de aandacht zou brengen van de deelnemers op voorwaarde dat hij de appelsienen zelf in mijn auto wou laden. En zo geschiedde.


Op de vooravond van de interclub besloot ik om de bijna 60 minuten van Hendrik samen te vatten in een tekst van bijna 60 woorden. En waarom niet in versvorm: fruit enerzijds, en vers anderzijds worden vaak in één adem vernoemd. Wij scrabbelaars kennen heel wat woorden, laten we ze in de juiste volgorde zetten en dan we hebben iets dat rijmt. Het resultaat van mijn woordgekunstel, ten gehore gebracht tijdens de opening van de interclub, vind je hieronder. De titel luidt: "Fruit"

Dames en heren,
appelen en peren:
dat is fruit.
Bijt erin en kom er voor uit
dat de heerlijke smaken
die ontspruiten tussen je kaken
je papillen prikkelen
en je tong omwikkelen
met een zalig kleedje.
Beetje bij beetje,
na een laatste lippenlikje,
...slik je.
Dat moét je,
want je maag
wil ook graag
wat van dat goedje.

Waar een interclub, en een gesprek met fruitmarchand Hendrik kan toe leiden...