Scrabblenieuws

26 juli 2009

Twaalfde interland België-Nederland

Op 8 augustus 2009 zullen in de ochtelijke uren 30 Vlaamse manschappen oprukken naar het Nederlandse Utrecht om aldaar de figuurlijke strijdbijl op te nemen tegen 30 Nederlanders. Dat onze noorderburen gemiddeld radder van tong zijn, ofte beter ter taal, dat is algemeen aanvaard in Belgenland. Maar of ze in de nabije toekomst al scrabbelend de meerdere kunnen worden van de Vlamingen, dat is een ander paar mouwen. Reeds elfmaal op rij moesten zij toezien hoe hun zuiderburen zeer overtuigend de interlandontmoetingen wonnen. Misschien zullen in 2009 de eerste tekenen van een kentering aan het scrabblefirmament zichtbaar worden. Of wie weet, misschien krijgen de Vlamingen een heuse pandoering.

De deelnemerslijst, mét plaatsnummer, is beschikbaar. Organisator Jeroen Kramer deelde mee dat de spelers zullen geplaatst worden in acht rijen. Elke rij bestaat uit vier tafels, een middengang, en vier andere tafels. Acht spelers op één rij dus. Ben jij die dag van de partij, en wil je weten naast wie je zit, klik dan op onderstaand lijstje, en dan krijg je een grotere weergave te zien.

12 juli 2009

Overlijden Simon Vinkenoog

Op 12 juli 2009 is de vermaarde dichter/schrijver Simon Vinkenoog overleden. Hij werd net geen 81 jaar. Nadat hij eerder dit jaar een been had laten amputeren, is een hersenbloeding hem fataal geworden. Zijn persoonlijke blogposts leren ons dat hij een grote liefhebber was van – zoals hij het zelf noemde – het edele scrabblespel. Dagelijkse speelde hij één of meerdere partijen. Minder bekend is waarschijnlijk dat hij – sinds januari 2006 - ook lid was van de Scrabblebond Nederland.


Jeroen Kramer, organisator van de interland Nederland -Belgie, overwoog om Simon te vragen of hij de interland Nederland – België zou willen openen. Jeroen zegt: "Ik had het al diverse keren aan andere bekende Nederlanders gevraagd, maar die vroegen er vaak veel geld voor. Het zou me niet verbaasd hebben als Vinkenoog voor een goede joint wel zou willen langskomen. We zullen het niet meer weten".

5 juli 2009

Vers fruit

Enkele dagen voor de interclub in Tessenderlo trok ik mijn stoute schoenen aan (merk Ambiorix, maat 44) en stapte naar de grootste fruitboer van de streek. Ik was van plan om hem met zinnige argumenten te overtuigen van het nut om mij gratis 120 kilo peren te schenken. Littera zou dan elke deelnemer een kilo fruit kunnen overhandigen, zodat niemand met lege handen naar huis moest. Gelukkig was Hendrik thuis. Ik sprak hem aan met de woorden: "Hendrik, ik wil 120 kilo peren van u, anders kom ik samen met enkele vrienden op een nacht uw boomgaard van 45 hectaren met straf vergif kapot spuiten". Hij slikte even en antwoordde dat hij geen goede peren had, maar dat hij mij wel 70 kilo lekkere Egyptische appelsienen kon meegeven. "Beloof me wel", zo vervolledigde hij, "dat je in volle zaal reclame maakt voor fruit. Mensen moeten meer de tijd nemen om bij het eten van fruit, de smaak ervan tot zich te laten komen. Vind je het niet geweldig dat elke fruitsoort een eigen typische smaak heeft? Ananas, appel, aardbei, kiwi, banaan, citroen,... Goddelijk gewoon! De mensen bijten en slikken, ze vergeten vaak te proeven. De smaakpapillen zitten in je mondholte, daar moet je het fruit zo lang mogelijk houden. Pas als de smaken geabsorbeerd zijn, moet je doorslikken. De overblijvende moes heeft immers een heilzame werking in de maag en de darmen. Mensen moeten durven zeggen tegen anderen wat ze ervaren tijdens het eten van fruit, want dat zet anderen aan om dat ook te doen....". Zijn monoloog duurde net geen 60 minuten. Ik beloofde dat ik "Fruit" onder de aandacht zou brengen van de deelnemers op voorwaarde dat hij de appelsienen zelf in mijn auto wou laden. En zo geschiedde.


Op de vooravond van de interclub besloot ik om de bijna 60 minuten van Hendrik samen te vatten in een tekst van bijna 60 woorden. En waarom niet in versvorm: fruit enerzijds, en vers anderzijds worden vaak in één adem vernoemd. Wij scrabbelaars kennen heel wat woorden, laten we ze in de juiste volgorde zetten en dan we hebben iets dat rijmt. Het resultaat van mijn woordgekunstel, ten gehore gebracht tijdens de opening van de interclub, vind je hieronder. De titel luidt: "Fruit"

Dames en heren,
appelen en peren:
dat is fruit.
Bijt erin en kom er voor uit
dat de heerlijke smaken
die ontspruiten tussen je kaken
je papillen prikkelen
en je tong omwikkelen
met een zalig kleedje.
Beetje bij beetje,
na een laatste lippenlikje,
...slik je.
Dat moét je,
want je maag
wil ook graag
wat van dat goedje.

Waar een interclub, en een gesprek met fruitmarchand Hendrik kan toe leiden...

4 juli 2009

Frank Lippens houdt het scrabbelen voor bekeken

Frank Lippens van Coxhyde Koksijde was onlangs niet aanwezig op de interclub in Tessenderlo. Voor de vijfde maal op rij zag hij zich verplicht om thuis te blijven. In zijn goede dagen miste Frank geen enkele interclub. Een suikerziekte heeft een nefaste invloed gehad op de kwaliteit van zijn ogen, waardoor zijn gezichtsvermogen fel verslechterde. In 2008 begonnen de problemen zich duidelijk te manifesteren. Sinds de paasscrabble in Tielt 2009 bleef Frank weg van interclubs omdat hij zich fel benadeeld voelde door zijn gebrekkig zicht. Hij kon zich sportief niet meer verdedigen en kon niet meer functioneren zoals dat verwacht wordt van deelnemers, waardoor de voldoening die hij vond in het spel ver weg was.


Een speciale bril zou enig soelaas kunnen bieden, zo hoopte Frank hardop. Ondertussen is dat ding er. Het is zeker een hulpmiddel bij dagdagelijkse taken, maar tijdens een scrabblespel kan het onvoldoende de visuele handicap compenseren. Hij heeft dan ook na een ultieme test in Heist op 3 juli besloten om zijn scrabblebord aan de wilgen te hangen en zijn geliefkoosde hobby vaarwel te zeggen. Het was geen gemakkelijke keuze omdat ze indruist tegen zijn hoop en gevoelens, maar anderzijds mag een mens niet blind zijn voor de realiteit, en die noopte hem tot het nemen van die radicale beslissing.

Frank zal niet helemaal verdwijnen uit het scrabblewereldje. Clubs uit Oost- of West-Vlaanderen die op hem een beroep willen doen als hulp tijdens interclubs, kunnen dat altijd aan hem laten weten. Een taak als bordbedienaar ziet hij wel zitten. Hij zal dan in ieder geval nog kunnen optrekken en keuvelen met oude bekenden. Hij hoopt eind augustus in Ronse aanwezig te zijn. Ook in Oostduinkerke zal hij zich vertonen. Nog vele nachten scheiden ons van die twee interclubs. Misschien komt er bij één onzer nog een idee uit de lucht vallen dat -na verwezenlijking- Frank in de mogelijkheid stelt om zijn hobby terug op te pikken...